Onderwijs is niet de voorbereiding op het leven. Onderwijs is het leven zelf.
John Dewey
En daar horen ook gevoelens bij. Ieder kind neemt ze mee in de klas. Bij sommige hangt het als een wolkje boven hun hoofd. Dat wolkje wil wel eens zakken en wordt een mistige nevel waar het kind zich in beweegt. Bij anderen voelt het eerder als een blok aan hun been. Het kan ze in de weg gaan zitten.
Als leerkracht kan je bewust antennetjes uitzetten om signalen op te vangen bij je kinderen. Als directie kan je het belang hiervan benadrukken in je team en je voelsprieten richten op de leerkrachten. Want zonder blok aan je been, zal je (klein of groot) sneller tot ontwikkeling komen.
Een tweede mogelijkheid ligt verscholen in de bedding. Structureel tijd uitrekken om stil te staan bij het leven en wat het met zich mee brengt. Structureel aandacht inlassen voor de verhalen van kinderen. Een hoekje op school of in de klas voorzien waar gebeurtenissen of herinneringen gedeeld kunnen worden…
Wil je hier als school of klas mee aan de gang?
Klik zeker even verder of neem contact met me op.
Ik help jullie graag verder met een plan op maat.